حجاز

                                           حجاز)عربستان(

حجاز بخشی از عربستان کنونی را می گفتند که شامل شهرهای مکه،یثرب(مدینه)،طائف و...بود سرزمین حجاز خشک وتقریباً بی آب علف بود واز صحراهای شنزار تشکیل یافته بود.اکثر مردم حجاز چادرنشین بودند.انها به صورت قبیله ای زندگی می کردند و معمولاً نام قبایل آنها به اسامی حیوانات بود مثل بنی کلب(سگ)،بنی حمار)الاغ )و... در مکه مهمترین شهر حجاز،خانه کعبه وجود داشت و بزرگترین قبیله مکه، قبیله قریش بود.خانواده های بنی امیه)ابوسفیان(و بنی هاشم)حضرت محمد(از این قبیله بودند.به علت عدم وجود زمین حاصلخیز و آب کافی ،مردم کشاورزی خوبی نداشتند.اکثر قبایل چادرنشین از راه حمله به کاروانها امرارمعاش می کردند.کاروان هایی که از یمن به شام درتبادل کالا بودند، معمولاً از سرزمین حجاز می گذشتند.بعضی از قبایل در فصل برداشت محصول به روستاهای مرزی کشورهای اطراف از جمله ایران حمله می کردند و محصولات و اموال روستائیان را غارت می کردند.مردان عرب، اکثر روزهای سال را یا درحال جنگ بین قبیله ای یا در حال حمله و غارت کاروانها بودند.وقتیکه قبیله قویتر بر قبیله ضعیفتر پیروز می شد،اموال قبیله ضعیف غارت میشد. قبیله پیروز، دختران و زنان جوان وپسر بچه ها ونوجوانان قبیله مغلوب را به عنوان کنیز و غلام با خود می برد ونوزادان و پیرمردان و پیرزنان آن قبیله را می کشتند. برده داری )خرید و فروش انسان ( در بین عربان مرسوم بود

سنت عرب حجاز این بود: جان و مال و ناموس قوم مغلوب(شکست خورده( مال قوم غالب)پیروز( است.

افتخار مرد عرب این بود که به مرگ طبیعی نمیرد.عربان برای زنان ارزش انسانی قائل نبودند. معمولا مردان آنها چند زن میگرفتند.حق ارث دختران کمتر از پسران بود.پسرها ارزش بیشتری از دختران داشتند.چون در نان آوری(که معمولا از طریق غارت بود) ودردفاع از قبیله و در جنگها کمک قبیله بودند. بعضی از قبایل عرب حجاز نوزادان دختررا در بدو تولد زنده به گور می کردند زیرا می ترسیدند که دخترانشان در آینده هنگام جنگ توسط قبایل دیگر به کنیزی برده شوند. وچون تعصب شدیدی نسبت به ناموس خود داشتند ،ترجیح می دادند دختر نداشته باشند تا اینکه توسط قبایل دیگر به کنیزی برده شوند.هرساله بخشی ازمردم حجاز برای مراسم حج به مکه می آمدند و خانه کعبه را طواف می کردند ومراسم حج بجا می آوردند.آنها بتهایی در خانه کعبه داشتند. عربها به جن و جادوگری اعتقاد داشتند. شتر یکی از حیوانات مرسوم حجاز بود.از شیر آن تغذیه واز پشم آن لباس تهیه می کردند و وسیله سواریشان نیز بود.یکی ازغذاهای مهم آنها خوردن سوسمار و ملخ بود.

در چنین شرایطی حضرت محمد رسالت پیامبری خود را ابلاغ کرد.در طول سیزده سال درمکه تعداد کمی از مردم به پیامبر ایمان آوردند.با هجرت به مدینه وتشکیل حکومت اسلامی ، پیامبر توانست درطول ده سال بخش زیادی از مردم عربستان را مسلمان کند.البته مسلمان کردن قبایل جنگهای زیادی در پی داشت در طول ده سال حدود صد جنگ با آنها داشت. درسال یازده هجری حضرت محمد رحلت نمود. البته قابل توجه است که بخشی از این فرهنگ با اسلام ادغام شد وبا تغییراتی هم اکنون جزو قوانین اسلام است .